การที่จะรอดพ้นจากทุกข์อันเกิดจากความแก่และความตายได้นั้น ก็คือการที่ไม่ต้องมาเกิดอีก เพราะถ้าเกิดเมื่อไหร่ก็ทุกข์เมื่อนั้น ส่วนข้อดีของการมาเกิดในโลกมนุษย์ก็คือ ท่านได้ลงสนามเพื่อทดสอบจิตวิญญาณของท่านเอง ท่านมีโอกาสที่จะเลือกตอบสนองต่อกรรมที่เข้ามากระทบ ไม่ว่าจะตอบโต้แบบทำลายล้างหรือแบบสร้างสรรค์คุณงามความดี ก็แล้วแต่ตัวท่านจะเลือก ท่านทั้งหลายสามารถให้อภัยกันและกันได้ สามารถอโหสิกรรมต่อกันได้ก็ตอนที่มีชีวิตอยู่นี้ ดังนั้นท่านจะใช้ชีวิตอย่างไร้สาระ ก็แล้วแต่ท่านจะเลือก แต่จะตระหนักไว้เสมอว่าการเกิดเป็นมนุษย์แต่ละครั้งนั้นยากแสนยาก จึงควรทำให้การเกิดในแต่ละรอบมีประโยชน์สูงสุดเท่าที่จะทำได้
การจะหยุดการเวียนว่ายตายเกิดอันเป็นทุกข์ยาวนานได้นั้นถ้าไม่ใช่พระพุทธเจ้าหรือพระปัจเจกพระพุทธเจ้าแล้วนั้น บุคคลทั้งหลายต้องอาศัยการฟังธรรมหรือการศึกษาธรรม ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสไว้ สัตว์ทั้งหลายต้องเวียนว่ายตายเกิดไปตามกรรมเรื่อยๆ ไปไม่ว่าจะอยากเกิดหรือไม่อยากเกิดก็ตาม ถ้าเหตุปัจจัยมันบังคับให้เกิด อย่างไรก็ต้องมาเกิดอีก เนื่องด้วยความอยากในโลกเป็นต้นเหตุให้ต้องเกิด ไม่ว่าจะเป็นการอยากได้ อยากมีอยากเป็นอะไรต่างๆ นานา เมื่อเกิดมาแล้วก็ไม่สามารถพ้นจากทุกข์ไปได้ ส่วนการจะเกิดมาทรามหรือประณีตดีเลว ก็แล้วแต่กรรมจะชักนำไป แต่ละคนมีชีวิตอยู่ในโลกอย่างไร ก็เป็นไปตามกรรมที่ได้สร้างสมไว้ บางท่านก็ตั้งใจเกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่า บางท่านเกิดมาเพื่อสร้างสมบุญบารมี บางท่านเกิดมาเพื่อทำกิเลสให้เบาบาง บางท่านเกิดมาเพื่อละความอยากในโลกเพื่อทำนิพพานให้แจ้ง แต่บางท่านก็เกิดมาเพื่อใช้บุญเก่าให้หมดไป เป็นการเกิดมาเพื่อเหนื่อยเปล่าโดยไม่ได้ประโยชน์อะไรกลับไป
(คัดบางส่วนมาจาก เวปลานโพธิ พระอาจารย์กมล)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น